Idea imprezy narodziła się w roku 1992. Pomysłodawcą Eco-Challenge był Nowozelandczyk Mark Burnett. Jego zamiar polegał na przeniesieniu na arenę międzynarodową popularnych w Nowej Zelandii na początku lat 80-tych multidyscyplinarnych zawodów sportowych. Tak narodził się największy i najtrudniejszy na świecie rajd przygodowy.
Burnett zmodyfikował zasady rywalizacji znacznie zwiększając, w porównaniu do tych wcześniejszych imprez, poziom trudności – wydłużył trasę rajdu, zlikwidował możliwość pomocy z zewnątrz dla startujących zespołów, rozszerzył ilość dyscyplin. Celem podstawowym było stworzenie najtrudniejszego na świecie rajdu wytrzymałościowego (endurance race), gdzie kluczem do sukcesu (a sukcesem jest tu samo ukończenie rajdu) oprócz indywidualnej wytrzymałości fizycznej i psychicznej jest umiejętność współdziałania w drużynie. Rozwiązywanie problemów i współpraca w zespole samo w sobie może być rzeczą trudną, a co dopiero po kilkudziesięciu godzinach ekstremalnego wysiłku fizycznego, przy braku snu i jedzenia. 
Dodatkowo Burnett zaplanował, że rajdy z serii Eco-Challenge będą okazją do promowania idei poszanowania dla środowiska naturalnego. Od tej pory ekologiczne przesłanie towarzyszyło każdej następnej edycji. Organizatorzy tak starają się planować poszczególne etapy rajdu aby nie było żadnego szkodliwego wpływu na środowisko. Zasady nie ingerowania w środowisko naturalne obowiązują zarówno zawodników jak i wszystkich innych ludzi związanych z imprezą – ekipy telewizyjne, dziennikarzy, wolontariuszy na punktach kontrolnych itd. Zespoły, które nie przestrzegają tych zasad są automatycznie dyskwalifikowane, a w poważniejszych przypadkach mogą nawet otrzymać zakaz występowania w przyszłych edycjach rajdu. Dodatkowo przed rozpoczęciem samej imprezy, uczestnicy Eco-Challenge angażują się w projekty mające na celu zarówno ochronę środowiska jak i wspieranie rozwoju lokalnych społeczności z miejsc gdzie akurat rajd się odbywa. Dotychczasowe projekty dotyczyły między innymi recyklingu, odnowy biologicznej skażonych terenów czy na przykład stanowiły część międzynarodowej akcji sprzątania świata (Clean Up the World). Obecnie Eco-Challenge jest już wielkim przedsięwzięciem komercyjnym. Ocenia się, że informacje o imprezie organizowanej przez Marka Burnetta docierają za pośrednictwem różnych mediów – gazet, telewizji, internetu do kilkuset milionów ludzi na całym świecie.
Na czym to wszystko polega?
Jeśli chodzi o regulamin rajdu, to mimo różnych modyfikacji zależnych od konkretnej lokalizacji zawodów, można wymienić kilka podstawowych przepisów obowiązujących w czasie rozgrywania każdej z edycji Eco-Challenge. Każdy zespół składa się z czterech zawodników wśród których muszą być przedstawiciele obu płci. Rajd trwa non-stop, 24 godziny na dobę. Całkowity czas trwania jest zazwyczaj od 6 do 12 dni. Podstawowym zadaniem jest odnajdywanie kolejnych punktów kontrolnych na trasie, wygrywa drużyna, która zamelduje się na mecie jako pierwsza w komplecie. Istnieje dowolność w wyborze drogi pomiędzy punktami kontrolnymi. Rezygnacja jednego zawodnika powoduje automatycznie dyskwalifikację całego zespołu, pozostali mogą co prawda kontynuować rajd ale przestają być uwzględniani w oficjalnych rankingach. Długość trasy wynosi około 500 kilometrów.
Dyscypliny w jakich uczestniczą zawodnicy to min. trekking, jazda konna, kajakarstwo morskie i śródlądowe, wspinaczka górska, rowery górskie, nurkowanie, spływanie górskimi rzekami (whitewater) itp. Zawodnicy powinni posiadać umiejętności w nawigacji, orientacji w terenie oraz techniczne umiejętności związane z poszczególnymi dyscyplinami przewidzianymi w programie zawodów (przed startem odbywa się weryfikacja tych umiejętności). Trasa rajdu pozostaje dla zespołów nieznana aż do 24 godzin przed startem, wcześniej zawodnicy zostają jedynie powiadomieni co do rodzajów dyscyplin i wymagań technicznych na poszczególnych odcinkach trasy.
Dodatkowo wszyscy uczestnicy są zobowiązani do udziału w zaplanowanym projekcie ekologicznym, który zazwyczaj przeprowadzany jest na kilka dni przed zawodami.
Dotychczasowe edycje
Do tej pory mieliśmy osiem edycji Eco-Challenge, które odbywały się w najbardziej niesamowitych i najpiękniejszych rejonach całego świata.
Utah, USA, 1995 – rajd odbył się w południowo-wschodniej części stanu Utah w Stanach Zjednoczonych w pięknej scenerii kanionów rzeki Colorado i Green. Wśród dyscyplin znalazła się jazda konna, canyoneering, rowery górskie, kajakarstwo, whitewater, a także zadania linowe. Dodatkowym utrudnieniem okazały się duże różnice temperatur we dnie i w nocy. Z 50 drużyn z ukończyło zawody tylko 21 ekip. Zwycięzcą okazał się francuski zespół Hewlett Packard, któremu pokonanie trasy zajęło ponad 7 dni.
New England, USA, 1995 – druga edycja Eco-Challenge odbyła się zaledwie po dwóch miesiącach od pierwszej. Tym razem rywalizacja toczyła się na obszarze stanu Maine oraz Rhode Island i stanowiła część Olimpiady Sportów Ekstremalnych organizowanych przez ESPN. Szczególnie trudne okazały się etapy na wodzie – ponad 20 kilometrowy whitewater oraz kilkudziesięciokilometrowa trasa kajakowa po wzburzonych wodach w okolicach Bostonu. Z kilkudziesięciu drużyn, w tym zaledwie 12 spoza Stanów Zjednoczonych, ukończyło osiem. Wygrał amerykański zespół Thredbo.
British Columbia, Kanada, 1996 – rajd na terenie kanadyjskiej prowincji British Columbia był pierwszym z którego relację można było oglądać w telewizji na kanale Discovery. Niewątpliwą atrakcją stał się etap trekkingowy oraz zadania linowe, które odbywały się na lodowcu. Startowało 70 drużyn z 9 krajów. Zawody ukończyło 13 zespołów, a najlepszy okazał się wielonarodowy Team Eco-Internet/Reebok (zawodnicy zespołu poznali się Internecie).
Australia, 1997 – kolejnym miejscem spotkania światowej czołówki ekstremalistów stała się prowincja Australii – Queensland. Oprócz „standardowych” trudności, np. etapu kajakowego po wodach Oceanu Spokojnego, dodatkowym smaczkiem rywalizacji okazały się niebezpieczeństwa ze strony tropikalnych jadowitych węży, pająków, a także krokodyli. Startowało ponad 200 zawodników z 16 krajów. Triumfatorem rajdu drugi raz z rzędu okazał się Team Eco-Internet/Reebok w barwach którego 
startował między innymi Australijczyk John Howard – legenda sportów ekstremalnych (zdjęcie).
Maroko, 1998 – do programu marokańskich zawodów włączono dwie nowe dyscypliny – coasteering (wędrówka z elementami wspinaczki skałkowej na klifach wybrzeży Oceanu Atlantyckiego) oraz jazdę na wielbłądach. Po raz pierwszy w imprezie wystartowali Polacy. Zespół A.M.O.K złożony z Alicji i Artura Paszczaków, Stefana Stefańskiego oraz Krzysztofa Starnawskiego ukończył Eco-Challenge zajmując 19 miejsce. Startowało 55 teamów z 27 państw, z czego ukończyły 32 drużyny Tym razem najlepsi okazali się Amerykanie z USA Team Vail.
Patagonia, Argentyna, 1999 – z punktu widzenia czystej rywalizacji rajd, który miał miejsce w grudniu 1999 roku w Patagonii okazał się być jak do tej pory najbardziej interesujący. Po raz pierwszy wystartowały wszystkie najlepsze drużyny z poprzednich edycji. Różnorodność wykonywanych zadań była niesamowita – od przemierzania konno argentyńskiej pampy po wspinaczkę na lodowych szczytach Andów. W tej edycji także startowali Polacy – w składzie teamu Animators znaleźli się ponownie Stefan Stefański oraz Krzysztof Starnawski, a poza nimi Karolina Malecka-Karczmarzyk i Maciek Olesiński. Spośród 51 drużyn z 31 krajów ukończyło 33. Najlepszymi z najlepszych okazali się Nowozelandczycy z Team Greenpeace (na zdjęciu obok kapitan zespołu John Howard).
Sabah, Malezja 2000 – siódma edycja Eco-Challenge odbyła się w malezyjskiej części wyspy Borneo – jednego z ostatnich naprawdę dzikich i nieskalanych cywilizacją miejsc na Ziemi. Wprowadzono nowe konkurencje – żeglarstwo oraz nurkowanie (jeden z punktów kontrolnych znajdował się pod wodą). Ten najbardziej egzotyczny, a niektórzy uważają, że także najtrudniejszy rajd wytrzymałościowy w historii wygrał amerykański zespół Team w czasie niecałych 6 dni. Jego kapitanem był chyba najbardziej utytułowany jak do tej pory zawodnik w całej historii Eco-Challenge Ian Adamson.
Nowa Zelandia, 2001 – ostatnia edycja Eco-Challenge odbyła się w południowej części Nowej Zelandii. W imprezie uczestniczyło 75 drużyn. Zawodnicy pokonywali 370 kilometrową trasę pieszo, konno, na rowerze górskim w kajaku oraz spływając górskimi rzekami na pontonach. Rywalizację wygrał ponownie Ian Adamson ze swoją drużyną Salomon/Eco-Internet.
Wszystkie informacje i zdjęcia pochodzą z oficjalnej strony Eco-Challenge: www.ecochallenge.com
Ecco Challenge British Columbia:
Eco Challenge Argentina:
Zostaw odpowiedź